In de supervisie maak ik gebruik van de ‘Taal erbij’, zoals deze is ontwikkeld door Marleen Diekmann en De Kontekst. Op hun website omschrijven ze deze als volgt:
“Een taal erbij” richt zich op het visualiseren van de interne en externe werkelijkheid van de cliënt. Door middel van duplo-poppetjes en ander materiaal wordt het probleem van de cliënt verbeeld en de innerlijke dialoog zichtbaar gemaakt en gestimuleerd.
Relaties in het heden kunnen bekeken worden door de beleving van de cliënt concreet op tafel te zetten. Tegelijkertijd wordt het verleden erbij geplaatst, vanwege de onontkoombare verbondenheid tussen het hier en nu en de geschiedenis.
”Een taal erbij” is inzichtgevend en verhelderend. Het structureert de soms verwarrende werkelijkheid van een cliënt en werkt als zodanig ook ordenend voor de therapeut.
(www.dekontekst.nl)